Ciąża objawy początkowe – zastanawiasz się czy jesteś w ciąży? Sprawdź pierwsze objawy, które mogą świadczyć o tym, że za kilka miesięcy zostaniesz mamą! Objawy ciąży pierwsze dni po zapłodnieniu Wiele kobiet zwłaszcza tych długo starających się o dziecko oraz panicznie bojących się zajścia w ciążę, niemal każdego miesiąca obserwuje u siebie objawy, które mogą świadczyć o tym, że zostaną mamami. Często są one powodowane przez naszą podświadomość, jednak zdarza się i tak, że już w okresie implantacji zarodka faktycznie mogą pojawić się charakterystyczne objawy, świadczące o zapłodnieniu. Zobacz także: nerwica objawy leczenie Bardzo wczesne objawy ciąży Z losowo wybranej kategorii: jak uzyskać płaski brzuch? Warto przypomnieć, że żadna metoda antykoncepcji nie jest w 100% skuteczna, a już na pewno przed ciążą nie chroni stosunek przerywany! Pierwsze symptomy ciąży wcale nie muszą przypominać tych książkowych, zwłaszcza na jej samym początku. Objawy w pierwszym tygodniu ciąży mogą przypominać pierwsze objawy miesiączki np. bóle w podbrzuszu po stronie jajnika, z którego została uwolniona komórka jajowa, bóle krzyża czy uczucie napięcia brzucha. U niektórych kobiet może pojawić się plamienie implantacyjne, które czasami mylnie brane jest za miesiączkę oraz mrowienie okolicy łonowej i rozpulchnienie warg sromowych, spowodowane działaniem hormonów. Może Cię zainteresować: farsz do tortilli z kurczakiem Ciąża objawy początkowe to także podwyższona temperatura ciała, która jest naturalnym zjawiskiem fizjologicznym w czasie od jajeczkowania do krwawienia menstruacyjnego – jeżeli temperatura nie spada w okresie, kiedy miała pojawić się miesiączka i utrzymuje się na stałym poziomie około 36,9-37,5 stopnia Celsjusza. Typowe objawy ciąży: Brak miesiączki; Obrzmiałe i tkliwe piersi; Poranne nudności i wymioty; Senność, osłabienie, zmęczenie; Nadmierny apetyt lub brak apetytu; Nietypowe zachcianki żywieniowe; Jeżeli mija data spodziewanej miesiączki możesz już wykonać test ciążowy, który pozwoli Ci szybko sprawdzić czy faktycznie zaszłaś w ciążę. Pamiętaj, że jeżeli podczas stosunku mogło dojść do zapłodnienia powinnaś unikać stosowania leków bez recepty, powiadomić lekarza, że możesz być w ciąży, gdy w tym czasie złapiesz jakąś infekcję, unikać jakichkolwiek używek, a także uważać na siebie, gdyż pierwsze dni ciąży są bardzo ważne dla rozwijającego się płodu!

Tak naprawdę białaczka może wystąpić u każdej osoby. Choć ryzyko wystąpienia tej choroby nowotworowej jest wysokie u dzieci, młodzieży oraz osób powyżej 50. roku życia. 3. Wczesne objawy białaczki, na które należy zwracać uwagę. Pierwsze objawy białaczki mylone są często z innymi chorobami, np. infekcją wirusową.

Wczesne poronienia uzależnione są od wielu przyczyn. Ich objawy są bardzo charakterystyczne dla przedwczesnego zakończenia ciąży. Często jednak objawy wczesnych poronień są ledwo dostrzegalne. Ciąża to szczególny stan, wymagający odpowiedniej troski i dbałości. Żaden niepokojący objaw nie może być przez kobietę bagatelizowany. Jakiekolwiek niepokojące oznaki poronienia warto zawsze skonsultować z ginekologiem. Trzeba zatem znać możliwe objawy wczesnego poronienia, aby prawidłowo i skutecznie rozpoznać jego początek. Medycyna określa poronienie, jako przedwczesne zakończenie ciąży przed 22 tygodniem. Wczesne poronienie to utrata ciąży przed 12 tygodniem. Statystyki wyraźnie wskazują, iż co piąta ciąża kończy się poronieniem. Jest to szczególny rodzaj powikłania ciąży, zakończony wydaleniem obumarłego jaja płodowego. Sam płód nie ma możliwości rozwoju poza macicą. Przyczyny takiego zakończenia ciąży są bardzo różne. Niekiedy są to uwarunkowania genetyczne (wady zarodka), wiek kobiety, czynniki anatomiczne czy zaburzenia hormonalne. Wczesne poronienie to poważny problem medyczny, ale znając jego objawy można niekiedy zmniejszyć ryzyko utraty ciąży. Czym jest wczesne poronienie? Wczesne poronienia to utrata ciąży, występująca przed 12 tygodniem. Poronienie to oddzielenie się elementów jaja płodowego z macicy bez jakiejkolwiek możliwości rozwoju płodu poza macicą. Pierwszy podział poronień uwzględnia czas przedwczesnego zakończenia ciąży to: poronienie jednofazowe – do 8 tygodnia ciąży, kiedy z macicy zostaje wydalone jajo płodowe i element łożyska jednocześnie, poronienie dwufazowe – po 8 tygodniu ciąży, które polega na wydaleniu jaja, a dopiero potem elementu łożyskowego. Poronienia wczesne są z reguły jednofazowymi. Bardzo często kobieta jeszcze nie ma wiedzy i świadomości o swojej ciąży. Krwawienie związane z poronieniem jest bardzo często traktowane jako normalna i tylko bardziej obfita miesiączka. Dlatego też wiele wczesnych poronień jest niezauważanych przez kobiety. Niekiedy jedynym potwierdzeniem ciąży jest w takich przypadkach obecność hormonu hCG w krwi lub moczu. Znajomość objawów wczesnego poronienia pozwala na właściwą diagnostykę i zapobieganie powikłaniom ciąży w przyszłości. Objawy wczesnego poronienia - jak je rozpoznać? Objawy poronienia wczesnego mogą być bardzo różne, a ogromne znaczenie ma w tym przypadku wiek ciąży. O nasileniu niepokojących objawów decyduje także stopień zaawansowania poronienia, a negatywne rokowania dają dość mocne symptomy. Tylko lekarz może stwierdzić stan zagrożenia ciąży i rodzaj poronienia, analizując jego objawy. Im poronienie jest późniejsze, tym objawy są bardziej widoczne i dolegliwe. Główne objawy wczesnego poronienia to: ● krwawienie i plamienie z dróg rodnych- jest to najpopularniejszy objaw. Czasem nawet niewielkie plamienie może świadczyć o poronieniu. A zatem nie należy nawet takdrobnegoobjawu bagatelizować. Z pewnością każda nagła i szybka utrata krwi powinna zawsze wzbudzać niepokój u przyszłej mamy. Niekiedy krew ta zawiera skrzepy i fragmenty tkanek. Lekarz stosuje wtedy leczenie zachowawcze, ● skurcze brzucha-to naturalny element ciąży. Ale trzeba zawsze pamiętać, iż tylko skurcze łagodne i przemijające nie powinny wzbudzać niepokoju. Bardzo często skurcze pojawiają się już na etapie zagnieżdżenia zarodka. Wszystkie bóle brzucha, jeśli tylko się nasilają i utrzymują się przez dłuższy czas mogą oznaczać wczesne poronienie, ● wydzielina z pochwy- nie tylko silne krwawienia może oznaczać poronienie. Wiele kobiet często zauważa biało-różowy śluz bądź tylko wodnistą wydzielinę. I ten objaw nie powinien być nigdy bagatelizowany, gdyż często oznacza on wczesne poronienie. Kiedy w śluzie pojawiają się fragmenty tkanki, może to oznaczać pojawienie się strzępów łożyska. Ale również sam czysty śluz w dużej ilości także może sygnalizować utratę ciąży, ● ból w podbrzuszu - często pojawia się wraz z bólem w krzyżowej części kręgosłupa, w dość dużym nasileniu i może sygnalizować każdy rodzaj poronienia, ● niespodziewana i niewytłumaczalna utrata wagi- wpierwszych miesiącach ciąży spadek wagi jest raczej typowy dla przyszłych mam, a jeśli jest niewielki i systematyczny to raczej nie wzbudza podejrzeń. Ale nadmierna i zbyt szybka utrata kilogramów powinna zaniepokoić każdą ciężarną kobietę, ● szybki zanik ciążowych dolegliwości- pewne dolegliwości są charakterystyczne dla ciąży, ale zbyt gwałtowna utrata takich przypadłości, jak wrażliwość piersi czy nagłe ustanie nudności to przesłanki, które także mogą oznaczać wczesne poronienie, ● brak czynności serca płodu- ten objaw może być wykryty tylko w trakcie badania USG i pojawia się czasem bez innych dodatkowych dolegliwości. Niestety z reguły oznacza brak możliwości rozwoju płodu, ● zapalenie przydatków- taki stan zapalny może być także objawem wczesnego poronienia, ale tylko ginekolog jest w stanie postawić słuszną diagnozę. Także w przypadku poronienia pojawia się zwiększone ryzyko infekcji bakteryjnej przydatków, ● odejście płynu owodniowego- płyn owodniowy to naturalne środowisko życia płodu. Ma on ogromne znaczeniu dla jego prawidłowego rozwoju i spełnia szereg niezbędnych funkcji (między innymi chroni i amortyzuje, umożliwia ruchy płodu, działa bakteriobójczo, wspomaga rozwój płuc). Brak płynu owodniowego pozbawia płód najważniejszej ochrony. Wszystkie wspomniane powyżej objawy powinny zaniepokoić kobietę we wczesnej ciąży. Ich pojawienie bardzo często oznacza poronienie, dlatego też każda z tych każda z takich sytuacji powinna być niezwłocznie skonsultowana z lekarzem ginekologiem. Jak wygląda wczesne poronienie? Jeżeli pojawiają się którekolwiek z powyżej opisanych objawów, może to oznaczać wczesne poronienie. I tak właśnie ten etap wczesnej utraty ciąży wygląda. Pojawia się plamienie, nawet delikatne o brązowym lub jasnoczerwonym zabarwieniu. Mogą także jednocześnie pojawiać się skurcze, ale dość słabe. Bóle brzucha często przypominają te, przy miesiączce. Krwawienie może się nasilać i stawać się z każdą godziną coraz bardziej obfite. Konieczność zbyt częstej wymiany podpasek powinna zaniepokoić każdą kobietę. Jeśli krwawienie zawiera skrzepy bądź kawałki tkanek jest to już dość mocny sygnał, że pojawia się wczesne poronienie. Wczesne poronienie wygląda inaczej w różnym wieku ciąży. Im późniejsze poronienie, tym objawy mocniejsze. Należy też pamiętać, iż wczesne poronienie może przebiegać bez krwawienia. Każda ciąża obumarła może mieć różny przebieg, stąd tak ważna wiedza na ten temat. Wiele niepokojących objawów nie zawsze oznacza wczesne poronienie, jednak każdy z nich wymaga konsultacji z lekarzem ginekologiem. Ciąża kobiety to szczególny stan, który przebiega bardzo indywidualnie, a zatem także utraty ciąży mogą mieć różny przebieg. Nigdy nie wolno bagatelizować żadnych objawów, Wczesne poronienie charakteryzuje się tym, iż nie wymaga specjalistycznego zabiegu medycznego. W tym wczesnym stadium ciąży organizm oczyszcza się z reguły w całości sam. Ale tylko lekarz jest w stanie stwierdzić, czy zabieg oczyszczenia macicy jest całkowicie niepotrzebny. parenting Preparat na kolki - jaki sprawdzony sposób od pierwszego dnia życia? Przeczytaj artykuł Konflikt serologiczny a wczesne poronienie Konflikt serologiczny powstaje, gdy matka ma grupę krwi z czynnikiem Rh-, a ojciec Rh+. W większości przypadków płód dziedziczy czynnik Rh po ojcu. W takich sytuacjach organizm matki postrzega płód jako intruza i zaczyna wytwarzać przeciwciała, które mają zniszczyć płód. W rzadkich przypadkach konflikt serologiczny jest przyczyną wczesnych poronień, ale jednak takie sytuacje się zdarzają. Dotyczą one kolejnych ciąż (w czasie pierwszej przeciwciała wytwarzają się dopiero w czasie porodu). Aby do tego doszło do organizmu matki musi przedostać się co najmniej 0,2 ml krwi płodowej. Jest to sygnał dla organizmu kobiety do wytwarzania przeciwciał. Wczesne poronienia sprzyjają także przenikaniu krwi płodu do krwiobiegu matki. Dzisiejsza medycyna zna wiele metod leczenia konfliktu serologicznego i skutecznie radzi sobie z tym problemem, dlatego też jest on rzadką przyczyną poronień.

Objawy ciąży w pierwszym miesiącu. Wczesne objawy ciąży mogą być bardzo zróżnicowane i trudne do jednoznacznego ocenienia. Często sygnały mające świadczyć o zapłodnieniu bywają mylone z symptomami zwykłej infekcji, stresu czy przemęczenia.

Borelioza u dzieci – przyczyny Borelioza u dzieci, podobnie jak u dorosłych, jest wywoływana przez zakażenie bakteriami – krętkami o nazwie Borrelia burgdorferi lub Borrelia garinii. Człowiek zakaża się w wyniku przeniesienia tych drobnoustrojów podczas ugryzienia przez kleszcze. Krętki są wydalane wraz ze śliną lub wymiocinami pasożyta i dostają się do krwi żywiciela. Co ważne, do przeniesienia bakterii boreliozy zwykle nie dochodzi od razu po ugryzieniu przez kleszcza. Zazwyczaj potrzebny jest pewien czas. Ryzyko w ciągu pierwszych 24 godzin bytowania kleszcza na skórze jest niskie, ale później rośnie i po 72 godzinach staje się bardzo wysokie. Przypalanie, smarowanie tłuszczem czy ściskanie kleszcza zwiększa ilość śliny i wymiocin przedostających się do organizmu człowieka, potęgując tym samym ryzyko zakażenia. Tak więc w zapobieganiu boreliozie ważny jest czas oraz sposób postępowania po ugryzieniu. Największe ryzyko napotkania kleszczy, a przy tym zachorowania na boreliozę występuje podczas przebywania na terenach lasów liściastych (zwłaszcza na ich obrzeżach), ale także na łąkach, polanach i pastwiskach. Do tej pory nie udowodniono, by choroba mogła przenosić się innymi drogami – przez krew, podczas kontaktów seksualnych czy przez łożysko na płód. Dzieci są szczególnie predysponowane do zakażeń boreliozą, co wynika z ich częstszego przebywania na świeżym powietrzu wśród traw i drzew, gdzie bytują kleszcze. Ważna jest więc regularna kontrola skóry u najmłodszych po powrocie z lasu i łąki [1-3]. Borelioza u dzieci – objawy Borelioza może wywoływać szereg objawów, co ma związek z rozprzestrzenianiem się bakterii po całym organizmie. Przebieg choroby tradycyjnie dzieli się na trzy etapy, które wraz z upływem czasu (jeśli nie włączono leczenia) przechodzą jeden w drugi. Symptomy choroby u dzieci są bardzo podobne do tych obserwowanych u dorosłych. Wyjątek stanowią przewlekłe zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego oraz postępujące zanikowe zapalenie skóry, które są bardzo rzadko obserwowane u dzieci. Pierwszym etapem boreliozy jest zakażenie wczesne zlokalizowane. W tym stadium choroby mogą pojawić się objawy grypopodobne: osłabienie, bóle mięśni, bóle głowy, gorączka lub stany podgorączkowe, nocne poty. Jednak najbardziej charakterystycznym objawem wczesnej boreliozy jest pojawienie się rumienia wędrującego na skórze. Zwykle ma on średnicę powyżej 5 cm, choć może być mniejszy. Jest to zmiana przyjmująca postać plamki lub grudki, która często ma w centrum przejaśnienie. Posiada pierścieniowaty kształt i wyraźnie odgraniczone brzegi. Pozostaje na poziomie skóry i jest niebolesną i nieswędzącą zmianą. U dzieci lokalizuje się zazwyczaj na skórze głowy i szyi (u dorosłych natomiast na kończynach dolnych). Pojawia się zwykle w ciągu 3-30 dni w miejscu ugryzienia przez kleszcza. Rumień utrzymuje się przez różny czas, zazwyczaj jednak zanika po kilku tygodniach (maksymalnie po około 3 miesiącach). Stwierdzenie rumienia wędrującego przez lekarza jest sygnałem do rozpoczęcia leczenia boreliozy bez konieczności wykonywania dodatkowych badań. Z drugiej jednak strony brak tego objawu nie wyklucza choroby. Co ważne, rumień wędrujący często jest mylony z reakcją alergiczną na ugryzienie owada, jednak w takiej sytuacji objawy pojawiają się od razu po ugryzieniu i mają duże nasilenie. Zdecydowanie rzadszym objawem infekcji wczesnej zlokalizowanej jest chłoniak limfocytowy skóry. Występuję on u około 1% zakażonych, częściej u dzieci. Przyjmuje formę dobrze odgraniczonego, niebolesnego guzka o czerwonej lub sinoczerwonej barwie. Lokalizuje się zwykle na skórze małżowiny usznej, brodawki sutkowej, karku lub w okolicy moszny. Stwierdzenie tej zmiany nie daje pewności, że mamy do czynienia z boreliozą. Kolejnym etapem choroby jest zakażenie wczesne rozsiane. W tym stadium dochodzi do rozsiewu bakterii po całym organizmie, któremu mogą towarzyszyć różne dolegliwości. Rozwijają się one od kilku tygodni do kilku miesięcy po zachorowaniu na boreliozę. Jednym z najczęstszych objawów jest zapalenie stawów. Dotyczy ono zazwyczaj dużych stawów (kolanowego, skokowego lub łokciowego). Zwykle jest to jeden staw, rzadziej kilka. Samo zapalenie ma tendencję do nawracania i obejmowania różnych stawów. Nie prowadzi do nasilonego stanu zapalnego (nie stwierdza się w nim zaczerwienienia i ucieplenia skóry), ale wywołuje gromadzenie dużych ilości płynu w stawie. Widoczny jest obrzęk, a dziecko skarży się na umiarkowane dolegliwości bólowe. Kolejnym zajętym układem przez II etap boreliozy jest układ nerwowy. Jest to określane mianem neuroboreliozy. Bakteria ma zdolność do atakowania zarówno centralnego układu nerwowego (mózgu i rdzenia kręgowego), jak i obwodowego (nerwów). Dość charakterystycznym objawem neuroboreliozy jest porażenie VII nerwu czaszkowego, czyli nerwu twarzowego. Unerwia on mięśnie mimiczne twarzy. Jego niedowład wywołuje więc objawy w postaci niemożności całkowitego zamknięcia oka, wyszczerzenia zębów czy zmarszczenia czoła po porażonej stronie. Innym częstym objawem neuroboreliozy u dzieci jest limfocytowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Zwykle nie powoduje wyraźnych dolegliwości, czasem jedynie ból głowy. Pozostałe obserwowane objawy to sztywność karku, nudności i wzrost temperatury ciała. Neuroborelioza może powodować także zapalenie korzeni nerwowych i nerwów obwodowych, co wywołuje nasilone nerwobóle, zaburzenia czucia na skórze oraz osłabienie siły mięśniowej. U dzieci dotyczy to najczęściej kończyn dolnych. Współwystępowanie zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zespołu korzeniowego i porażenia nerwów czaszkowych określa się triadą lub zespołem w tej fazie choroby może atakować także serce. Powoduje wówczas zapalenie mięśnia sercowego, osierdzia oraz niekiedy wsierdzia. Prowadzi czasem do zaburzeń przewodnictwa i do bloków przewodzenia. U dzieci można podejrzewać zajęcie serca przez boreliozę po epizodach omdleń. U dzieci dosyć często choroba przebiega z objawami ze strony narządu wzroku. Obserwuje się wówczas zapalenie błony naczyniowej oka, tęczówki lub rogówki. Ostatnim etapem boreliozy jest stadium późne, które rozwija się po roku lub kilku latach trwania zakażenia. Może wówczas wystąpić przewlekłe zapalenie stawów, które czasem prowadzi do ich deformacji, zapalenie mięśni oraz ścięgien. Obserwowana jest również przewlekła neuroborelioza z przewlekłym zapaleniem mózgu, rdzenia kręgowego i nerwów. Dość charakterystycznym, choć rzadkim objawem u dzieci, jest przewlekłe zanikowe zapalenie skóry. Pojawia się po kilku latach trwania choroby i polega na występowaniu szeregu zmian na dalszych częściach ciała (głównie palce rąk i stóp). Najpierw występuje zasinienie i obrzęk skóry, następnie dochodzi do zaniku i ścieńczenia skóry, a na końcu do jej nadmiernego zwłóknienia [1-6]. Borelioza u dzieci – diagnostyka Diagnostyką boreliozy może zajmować się lekarz rodzinny, pediatra lub specjalista chorób zakaźnych. W zależności od etapu choroby sposób jej prowadzenia nieco się różni. Jak już wspominano, wystąpienie rumienia wędrującego w pierwszym etapie choroby jest kryterium wystarczającym, aby można było rozpoznać boreliozę i wdrożyć leczenie. W kolejnych stadiach choroby niezbędne jest wykonanie badań dodatkowych z krwi lub rzadziej z płynu mózgowo-rdzeniowego. Podstawą jest wykrycie przeciwciał, które są skierowane przeciwko antygenom bakterii. Analizuje się obecność przeciwciał typu IgM i IgG. IgM pojawiają się wcześniej (po 3-4 tygodniach od zakażenia, znikają po 4-6 miesiącach), a ich wysokie stężenia wskazują na wczesne zachorowanie. IgG wytwarzane są później (po 6-8 tygodniach), ale ich obecność jest wykrywalna nawet do 10 lat. Wysokie stężenia IgG świadczą o dłużej trwającej infekcji lub przebyciu choroby. Badania na obecność przeciwciał wykonuje się dwuetapowo. Najpierw przeprowadza się test ELISA (przesiewowy), który ocenia stężenie przeciwciał IgM i IgG. Jeżeli wynik będzie dodatni lub wątpliwy, to należy potwierdzić zakażenie poprzez badanie western-blot, które jest testem jakościowym (wykrywa przeciwciała bez określania ich stężenia). Dodatni wynik daje podstawę do wdrożenia leczenia. Rzadziej próbuje się wykryć DNA bakterii wywołującej boreliozę przy pomocy metody PCR. Służy do tego pobrany płyn mózgowo-rdzeniowy lub płyn stawowy. Co warte podkreślenia, boreliozy nie diagnozuje się bez występowania objawów. Sama obecność przeciwciał nie mówi zbyt wiele – mogą one bowiem świadczyć tylko o przebytej niegdyś infekcji, a nie o aktywnym zakażeniu. Ważne jest więc połączenie objawów boreliozy z poziomami przeciwciał [3-6]. Borelioza u dzieci – leczenie Boreliozę u dzieci i dorosłych leczy się antybiotykami. Ich dobór, dawkowanie, droga podania i czas leczenia zależą od postaci choroby. Leczenia nie stosuje się u osób, u których stwierdzono obecność przeciwciał bez objawów boreliozy. U dzieci w zależności od wieku stosuje się różne antybiotyki. U dzieci poniżej 9. roku życia podstawą terapii w większości przypadków boreliozy jest amoksycylina stosowana przez 3 tygodnie i podawana 3 razy na dobę. U starszych dzieci lekiem pierwszego wyboru jest doksycyklina również podawana przez 3 tygodnie dwa razy na dobę. Oba te leki stosuje się doustnie. U dzieci z rozpoznanym zajęciem ośrodkowego układu nerwowego stosuje się dożylnie ceftriakson raz na dobę przez 3 tygodnie. Odradza się stosowanie wielomiesięcznej antybiotykoterapii, ponieważ nie przynosi ona korzyści dla zdrowia, a jednocześnie zwiększa niebezpieczeństwo wystąpienia różnych działań niepożądanych [1, 3-6]. Borelioza jest coraz częstszą chorobą zakaźną, co ma związek ze zmianami klimatu i z coraz większą ilością zakażonych nią kleszczy. Objawy schorzenia u dzieci mogą być mało charakterystyczne, co niejednokrotnie utrudnia postawienie właściwej diagnozy. Ważna jest czujność rodziców, zwłaszcza po zabawie w lesie lub na również: Borelioza – jakie są jej stadia? Istnieją jednak pewne pierwsze oznaki i objawy ciąży, które występują bardzo wcześnie. Są one prawdopodobnie spowodowane wzrostem hormonu ciążowego – ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (hCG), jak również wzrostem estrogenu i progesteronu. Wczesne oznaki i objawy ciąży. Wczesne objawy ciąży mogą być subtelne.

Alina Luca urodziła dwie córeczki. Dzieci, choć przyszły na świat w tym samym momencie, to z medycznego punktu widzenia nie są bliźniaczkami. Na świecie jest tylko kilka takich przypadków. Alina Luca zaszła w ciążę, będąc już w ciąży (facebook) 1. Dwie ciąże w ciągu jednego tygodnia Bohaterką tej niesamowitej historii jest Alina Luca. Niedawno została szczęśliwą mamą dwóch córeczek o imieniu Ellie i Millie. Okazuje się jednak, że dziewczynki nie zostały poczęte w tym samym czasie, co zdarza się niezwykle rzadko. "Zaszłam w ciążę, kiedy byłam już w ciąży. Nie sądziłam, że to możliwe. Dowiedzieliśmy się, że dziewczynki zostały poczęte w odstępie tygodnia, co potwierdza różnica w ich wielkości. To cud, że mi się to przydarzyło" - opowiada Alina. Luca już wcześniej urodziła jedno dziecko. Marzyła o powiększeniu rodziny, ale lekarze powiedzieli jej, że przez problemy z tarczycą ma na to bardzo małe szanse. Kiedy się poddała, nagle stał się cud. 2. Tylko kilka przypadków na świecie Alina nie mogła uwierzyć w swoje szczęście, gdy dowiedziała się, że jest w ciąży. Kiedy chwilę później dostała informację, że nosi w brzuchu drugie dziecko, to szok był jeszcze większy. Jak to w ogóle możliwe? To tak zwana superfetacja, czyli zjawisko niezwykle rzadkie u ludzi. Na całym świecie jest tylko kilka potwierdzonych przypadków poczęcia drugiego dziecka już w trakcie ciąży. Córeczki Aliny są zdrowe i rozwijają się prawidłowo. Co ciekawe, z medycznego punkty nie są bliźniaczkami, choć przyszły na świat w tym samym momencie. Robert Czykiel, dziennikarz Wirtualnej Polski Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez Rekomendowane przez naszych ekspertów polecamy

adFD8o.

qx613d6bat.pages.dev/136

qx613d6bat.pages.dev/182

qx613d6bat.pages.dev/187

qx613d6bat.pages.dev/163

qx613d6bat.pages.dev/150

qx613d6bat.pages.dev/100

qx613d6bat.pages.dev/68

qx613d6bat.pages.dev/369

qx613d6bat.pages.dev/9

bardzo wczesne objawy ciąży forum